กีฬา กีฬา คือ ยาวิเศษ แก้กองกิเลส ทำให้คนให้เป็นคน

กีฬา..เป็นยาวิเศษ แก้พฤติกรรมไม่เหมาะสมของลูก

สายตาเหลือบไปเห็นข้อมูลเล็กๆ ชิ้นหนึ่งเมื่อกลางสัปดาห์ก่อนที่ทำให้ดิฉันสนใจเป็นพิเศษ และหยิบยกไปพูดคุยกับลูกด้วย เพราะช่วงนี้เจ้าตัวเล็กวัยประถม 2 ของดิฉันมีวิชาเรียนที่ต้องค้นหาข่าวสารที่น่าสนใจ ซึ่งทางโรงเรียนต้องการกระตุ้นให้เด็กติดตามข่าวสารบ้านเมือง แต่จะเน้นไปที่ข่าวสร้างสรรค์ และเน้นไปที่ข่าววิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเป็นหลัก

แต่ข่าวที่หยิบยกให้ลูกชายวัยซนของดิฉันในระยะนี้ คือ...    ข่าวกีฬา!
  เพราะช่วงนี้ครอบครัวของเราใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับกิจกรรมกีฬา โดยเฉพาะช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์
  ตลอดช่วง 2 - 3 เดือนที่ผ่านมา ครอบครัวของเราค่อนข้างคึกคักเรื่องการออกกำลังกายมากเป็นพิเศษ หลังจากเพื่อนร่วม “วิถี” เดียวกัน คือ มีลูกอยู่ในวัยใกล้เคียงกัน, ลูกอยู่โรงเรียนเดียวกัน, มีวิธีคิดในเรื่องการเลี้ยงดูลูกก็ใกล้เคียงกัน และมิหนำซ้ำ...ยังมีบ้านอยู่ใกล้เคียงกันอีกด้วย ก็เลยเกิดความคิด “ก่อการดี” ขึ้นมา       
    ครอบครัวของเธอชอบกีฬาเป็นพื้นฐาน เมื่อเธอชวน ดิฉันก็ไม่รีรอในบัดดล นัยว่าอยากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยควบรวมกิจกรรมครอบครัวเข้าด้วยกัน ด้วยภารกิจตีแบดมินตันทุกสัปดาห์ และจากนั้นก็ตามมาด้วยกีฬาอีกสารพัดชนิด
    ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...หลังจากออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอ ทำให้พวกเราเกิดอาการติดพันและติดใจ หากสัปดาห์ไหนติดภารกิจ ไม่ได้ออกกำลังกาย ก็จะรู้สึกขาดอะไรไปทันที โดยเฉพาะเจ้าลูกชายทั้งสอง...ที่ไม่ยอมเด็ดขาด ไม่ว่าจะติดภารกิจอะไรก็ตาม แต่ต้องมีเวลาสำหรับการออกกำลังกายของเขาด้วย
    ฉะนั้นเมื่อเจอะเจอเรื่องราวเกี่ยวกับกีฬาก็เลยทำให้เจ้าตัวเล็กของดิฉันสนใจขึ้นมาทันที
    ข้อมูลที่ว่าเป็นขององค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรที่มีชื่อว่า Playing for Keeps ซึ่งมีบทบาทในการส่งเสริมให้เด็กได้เข้าถึงกิจกรรมกลางแจ้ง เปิดเผยว่า สถานการณ์ของเด็กอเมริกันในปัจจุบันน่าเป็นห่วงมาก โดยเฉพาะเรื่องการออกกำลังกายกำลังเป็นปัญหาที่น่าวิตก เพราะการไม่ออกกำลังกายของเด็ก ทำให้เด็กอเมริกันในปัจจุบันมีเด็กอ้วนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อประกอบเข้ากับการจ่อมอยู่หน้าทีวีของเด็กเป็นประจำยิ่งทำให้เป็นปัญหาหนักยิ่งขึ้นไปอีก
    ข้อมูลดังกล่าวพบว่าเมื่อเทียบกับคนรุ่นก่อนแล้ว เด็กอเมริกันส่วนใหญ่มีเวลาว่างลดลง 15 % เหลือเพียง 25 % ของเวลาทั้งหมดในแต่ละวัน
       
       และไม่ต้องสงสัยเลยว่า เด็กใช้เวลาว่างเกือบทั้งหมดนั่งอยู่หน้าจอทีวี
    ในขณะที่เด็กเล่นกิจกรรมกลางแจ้งโดยปราศจากรูปแบบตายตัว ลดลง 50 % โดยเด็กอายุต่ำกว่า 2 ขวบ มากกว่า 80 % และเด็กอายุ 2 - 5 ขวบ มากกว่า 60 % ไม่มีโอกาสเล่นกิจกรรมกลางแจ้งได้ทุกๆ วัน
    นอกจากนี้ ครอบครัวอเมริกันส่วนใหญ่ที่มีลูกวัยวัยเตาะแตะ มักจะดูทีวีโดยเฉลี่ยวันละ 6 ชั่วโมง ขณะที่เด็กอายุ 2 ขวบ ใช้เวลาโดยเฉลี่ยมากกว่าวันละ 4 ชั่วโมง ในการนั่งดูทีวีหรืออยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
       
       ที่น่าตะลึงก็คือ 1 ใน 6 ของเด็กอายุ 2 ขวบมีทีวีอยู่ในห้อง!
       
       สอดคล้องกับข้อมูลก่อนหน้านี้ที่พบว่าเด็กอเมริกันร่างกายสมบูรณ์น้อยลงเมื่อเทียบกับในอดีต เพราะเริ่มพบอาการแสดงของโรคหัวใจและหลอดเลือด เช่น น้ำหนักเกินมาตรฐาน มีจำนวนคอเลสเตอรอลในเลือดสูง
       
       ทั้งยังพบว่าเด็กที่ไม่ได้ออกกำลังกายมีน้ำหนักและความดันโลหิตสูงกว่า และมีระดับไขมัน ชนิดดี (HDL) ที่คอยป้องกันโรคหัวใจลดต่ำลง แม้ว่าการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน และอัมพาตจะเกิดขึ้นได้ยากในวัยเด็ก แต่กระบวนการที่ทำให้เกิดโรคนี้ตรวจพบได้ตั้งแต่เยาว์วัย
    และการที่คนเราจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีทั้งร่างกายและจิตใจนั้น จะต้องปฏิบัติตัวมาตั้งแต่เด็ก ด้วยการออกกำลังกายที่ถูกต้องรวมทั้งการกินอาหารที่เหมาะสมด้วย
   อย่าลืมว่าการออกกำลังที่พอดีจะช่วยให้ฮอร์โมนที่เร่งการเติบโต (growth hormone) หลั่งออกมามากกว่าเด็กที่ไม่มีการออกกำลังกาย
   ความจริงเราๆ ท่านๆ ก็รู้กันดีอยู่ว่าการออกกำลังเป็นสิ่งที่ดี แต่นับวันเราก็ยังละเลยอยู่ดี ก่อนหน้านี้ ดิฉันเองก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องการออกกำลังกาย แถมยังรู้สึกว่าใช้ร่างกายเปลืองกว่าปกติด้วยซ้ำ ส่วนหนึ่งก็ยังทำใจดีสู้เสืออยู่ว่า ร่างกายเราแข็งแรงไม่น่าจะเป็นอะไรหรอกน่า
    เรียกว่าค่อนข้างประมาทกับชีวิต และไม่คิดที่จะเริ่มจริงจังกับการออกกำลังกายสักที..!!
    แต่แล้วจู่ๆ ความคิดเรื่องการออกกำลังกายก็พรั่งพรูเข้ามา ไม่ใช่เพราะประสบโรคภัยไข้เจ็บใด ๆ หรอกค่ะ.....
    แต่รู้สึก “ฮึด” ขึ้นมาก็เพราะลูก
    รู้สึกว่าเราต้องทำเพื่อเป็น “ตัวอย่าง” ที่ดีให้เขา เท่านั้นแหละค่ะ ความตั้งอกตั้งใจ และความจริงจังก็พรั่งพรูมาโดยไม่ทันตั้งตัว
   ถ้าการจะทำสิ่งใดที่ต้องอาศัยแรงบันดาลใจสิ่งใดสิ่งหนึ่งล่ะก็ สำหรับดิฉัน เรื่องกีฬาก็เกิดขึ้นเพราะลูกโดยแท้ล่ะค่ะ
    การออกกำลังกายของครอบครัวเราไม่เพียงแต่เพื่อสุขภาพร่างกายของทุกคนในครอบครัวเท่านั้นค่ะ แต่ใช้กีฬาเป็นตัวช่วยในแทบจะทุกเรื่องของกิจกรรมในบ้านเราได้เลยทีเดียว
       
       สิ่งดีประการแรกของเราที่แทบไม่ต้องพูดถึงก็คือการทำกิจกรรมร่วมกันในครอบครัว เพียงแต่เมื่อก่อนอาจจะไปเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ แต่เดี๋ยวนี้คือการออกกำลังกาย ยิ่งเป็นการออกกำลังกายร่วมกับครอบครัวของเพื่อนที่มีลูกอยู่ในวัยเดียวกันด้วยแล้ว ก็เป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้ลูกอีกทางหนึ่งด้วย จาก 1 ครอบครัว เป็น 2 ครอบครัว และ 3 ครอบครัว และแนวโน้มก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
       
       ประการต่อมา นอกจากลูกจะได้รู้จักกีฬาหลากหลายชนิดแล้ว ยังถือโอกาสสอนลูกในเรื่องของเกมกีฬา ที่ต้องมีน้ำใจนักกีฬาด้วย ที่สำคัญต้องเน้นในเรื่องเกมกีฬา มากกว่าเรื่องการแข่งขัน ก็จะทำให้เขามีทักษะชีวิตในเรื่องอื่นๆ อีกด้วย
       
       ประการที่สาม เป็นประการสำคัญที่เรียกว่าเป็นผลพลอยได้ ที่สามารถแก้ได้แทบจะทุกปัญหา ประมาณว่าลูกติดเกม ลูกติดทีวี ลูกอ้วน ลูกสมาธิสั้น และอีกสารพัดปัญหา ลองเอาลูกไปสู่กีฬาและการออกกำลังกายสิคะ จะเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดก็ว่าได้
   ก่อนหน้านี้ที่ลูกเกิดสารพัดปัญหาขึ้นมา ส่วนหนึ่งเพราะเราปล่อยให้เขาอยู่กับสิ่งยั่วยุ หรือพบเจอะเจอแต่ห้างสรรพสินค้าหรือเปล่า นั่นคือคำถามว่าเราผู้เป็นพ่อแม่คือส่วนหนึ่งของปัญหาหรือเปล่า
   ประการสำคัญที่สุด ต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่า การออกกำลังกายในเด็กนั้นจะต้องทำแต่พอดี และไม่ควรใช้วิธีบังคับหรือขืนใจให้ทำ แต่ควรใช้วิธีพูดให้เข้าใจถึงประโยชน์ของการออกกำลังกาย และการเป็นแบบอย่างที่ดี ส่วนการบังคับหรือขืนใจนั้น นอกจากจะไม่ได้ผล หรือได้ผลเพียงระยะสั้นแล้ว ยังอาจให้ผลตรงกันข้าม คือ เด็กจะเกลียดการออกกำลังกายไปเลยตลอดชีวิต
   นอกจากนี้ การออกกำลังกายในเด็กนั้นควรให้ทำในรูปของกีฬา หรือการเล่นต่างๆ ที่ให้ความสนุกสนานเพลิดเพลิน อาจให้มีการแข่งขันบ้าง แต่ก็อย่าเอาจริงจังมากเกินไป ไม่ควรสอนให้เด็กเกิดความฝังใจว่า จะต้องเก่งที่สุดเสมอ เล่นอะไรก็ต้องชนะเสมอ จะแพ้ไม่ได้เป็นอันขาด เพราะการที่มีความคิดเช่นนี้จะทำให้การเล่นนั้นเกิดความเครียดมาก ซึ่งจะเป็นผลร้ายมากกว่าดี
   ประโยชน์ของการออกกำลังกายเป็นเรื่องที่ทุกคนรู้ดีอยู่แล้ว แต่เราก็มักจะผัดวันประกันพรุ่งอยู่เสมอ หรือไม่ก็มักบอกว่าไม่มีเวลา จนกระทั่งวันใดวันหนึ่งต้องรอให้หมอมาบอกคุณว่าต้องออกกำลังกายแล้วนะ เพราะคุณกำลังป่วยเป็นโรคนั้นโรคนี้อยู่
       
       คุณอยากเป็นอย่างนั้นหรือ?!
       
       แต่ถ้าเราลองปรับวิธีคิดว่า กีฬาหรือการออกกำลังกายสามารถช่วยปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือนิสัยของลูกบางอย่างที่ไม่เหมาะสมได้ด้วย จะทำให้คุณอยากชวนลูกออกกำลังกายขึ้นมาบ้างหรือเปล่าคะ ในช่วงแรกอาจจะต้องใช้ความอดทนมากหน่อย แต่เมื่อทำไปอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่องแล้วล่ะก็ สักพักคุณจะแฮปปี้อย่างแน่นอนค่ะ
    แล้วเราก็จะเข้าใจถึงคำเปรียบเปรยว่า “กีฬา..กีฬาเป็นยาวิเศษ...” ที่ไม่ใช่เฉพาะสำหรับทุกคนเท่านั้น
    แต่รวมถึงสำหรับลูกๆ เราด้วย
ที่มา : ผู้จัดการออนไลน์